Çok uzakta bir yerde
Bilmem hangi şehrin hangi sokağında
Parçalara ayrılmış bir coğrafyanın
Henüz alışılmış bir mevsiminin tam ortasında
Bloklara ayrılmış mahallelerinden birinde
Doğrultup namlusunu bir çift göze
Bekleyen bir adam bir de kısa küçük ayaklar
Basmasını yere öğreneli aylar geçmiş
Titreyen küçük parmaklar
Soyunu muhtemelen bilmiyor
Belki kulağına çalındı göklerden bahsederken anası
Belki aklı oyuncağındaydı
Kırpıştırarak tozlu kirpiklerini
Namlunun ucuna bakıyor merakla
Öyle korkmuyor senin benim gibi ölmekten
Sıkılmış sadece biraz beklemekten
Sonra bağırıyor yine soyunu bilmediği adam
Babasını öldüren,anasını öldüren,kardeşini öldüren
Birkaç mahalle ilerideki arkadaşını öldüren adam
Bir ağlamadır kopuyor gözlerinde
Sıkıştığı taştan köşesinde
O anda medeniyetin hiçbir yerinde
Hiçbir geniş ve ferah odasında
Yüksek duvarlarla çevrili hiçbir sıcak binasında
Henüz kimseden yana olmayan ve
Henüz sadece dünayaya ait
Hiçbir çocuk gülmüyor.
Yakın bir yerinde bu sefer memleketimin
Gökyüzünden gidersen birkaç saat
Yeryüzünden,birkaç hafta
Eğer kollarında taşıyorsan evladını
Ve cebinde paran da yoksa
Birkaç yıl sürecek uzaklıkta
Duvarlarla çevrilmiş ismini çoktan unuttuğum
Medeniyetin ortasında bir şehrin biraz dışında
Durmadan koşan insanlar topluluğunun ortasında
Minik bir kız çocuğu ayakta bekliyor
Yakalayıp koltuk altından babasının
Herkesin koştuğu yöne doğru götürmesi için muhtemelen
Ya da onları çoktan kaybettiğinden
Anlamadan herkesin neden koştuğunu
Öylece bekliyor
Bu kadar uzağa koşmamıştı hiç
Hiç beraber koştukları bu kadar üzgün değildi
Hiç beraber koştukları bırakmamıştı yolun ortasında onu
Ve ağlamıyordu hiçbir çocuk dizini kanatmadıkça
Bir ağlamadır koptu gözlerinde
Dizini kanatmadığı halde
Orada bırakarak ailesinin hatırasını
Tam orada öğrenerek medeniyete karışmayı
Ardında kimin olduğunu bilmediği sınırı geçmeye koştu
Ve tam da o anda evlerinin girişinde
Saçaklarının altında binalarının
Ve şehirlerinin tabeleları önünde
Durdu tüm çocuklar
Çağırmadan kimse onları
İtelemeden sırtlarından hiçbiri
Girmedi evlerinden içeri
Rüzgardanadam
İstanbul,1,2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder