Anlamak Yeniyi

Tıpkı eskisi gibi oldu
Eskiden gayrı neyimiz var elimizde
Eski sevgililer,eskiden sevilmeyenler
En eskiden başlıyor bildiğim tüm eksikler
Aynı noktaya varmak için dönüyor dünya
Eskiden olduğu gibi bulansın diye başlarımız
Tam da başladığımız noktadayız
Koşmak,zıplamaya eşdeğer bu yerçekiminde
Ağırlığınca eski var ceplerimde
Eskiden de az uzak durmak gerekirdi
Az çok merak ettiklerimizden
Kılıcın kılıç tutana öfkesi
Şimdi sahillere birikti
Kumda yüzüstü nefessiz
Eskisi gibiyken üstelik çocuklar,habersiz
Sakalları uzamış ne kavruk suratlı herifler
Çoktan o herifleri sevmiş kendini sevmez kadınlar
Sıçrayarak uzak denizlerden
Tıpkı eskisi gibi ölümü getirdiler
Senin bizim herkesin ellerinden
Taşıyamayınca bedenini dizlerinin üstüne
Çöküp kalan yüz yıl önce
Gene meçhul ölülerdi
Öleceğini anlamadan yok olmak
Başlamak acıkmamaya,düşünmemeye
Öfkeye değil doğuranlara hükmetmemeye
O anda bilmeden başlamak çürümeye
Bir bıçakla,kurşunla ya da kör bir atomla
Hala bilinen en büyük suç,tıpkı eskisi gibi
Oluk oluk akan yağmurda,kanda 
Ben henüz yokken dünyada ki gibi aynı şiddette şimdi
Beşeriyetin medeniyeti yarin yanağında gizliyken
Eskisi gibi oğlunda aranıyor insanın,insanlık
O mahkum,o makus,o talihsiz oğlunda
Kılıç taşıyan,kan döken,demir döven
Silah karası,kanından davalı,el öpen
Yok sayan,çok bilen o insanoğlunda.


                 
                                                                                                   Rüzgardanadam
                                                                                                    İstanbul,9,2015